Ilk hastalık

Önceleri hafif bir burun akıntısıyla başladı... tabii ki anneden babaya "yok sen cocugu çıplak gezdiriyorsun" babadan anneye "yok sen çocugu sürekli caddede dolaştırıyorsun" suçlamalarıyla biraz hırıltılı nefese döndü...şansımıza ateş çıkmadı ama tam 3 gün sonra atlattık derken bir öksürük bir bonşiolit başlangıcı bizi mahvetti... bizi diyorum çünkü Batu her öksürdüğünde her hırıltısında sanki bizim ciğerimiz parçalanıyor sanki bizim canımız acıyordu... Afşin'e götürdük (doktorumuz) ama merak etmeyin dedi ve buğu yapın günde 3 kere dedi... bu kadar cesur bu kadar mülayim bir çocuk olamazdın Batu... buğu zamanı hiç mızmızlanmadın... öksürük zamanı hiç ağlamadın... mükemmel sakin bir bebeklik yaptın... tabii 2 gece seni aramıza aldık yatırdık babanla...her dönüşünde her kıpırdanmanda uyandık baktık iyimisin diye... biraz zor geçti bizim için bu günler ama tanrıya şükür atlattık... bundan ne mi öğrendik :) seni fazla çıplak dolaştırmayacağımızı ve seni fazla yorup caddede oradan buraya sürüklemeyeceğimizi... değil mi babası ;)