Uzun zamandır anne yerine nene oldum :) Bir ara acaba inada mı bindirdi neden anne demiyor diye düşündüm. Sonra yok yok diyemiyor galiba dedim. Ama bu hafta sonu oyun grubunda bir bebek anne deyince senin de dudaklarından anne döküldü :) Ağlamaya başladım desem :) Feci rezil oldum annelerin ortasında bütün bebekler konuşmaya başlamışken sen daha sadece tek tük kelimeleri kullanıyorken anneye ağlayan bir anne :)
Nasıl duygulandım nasıl hoşuma gitti :)
Anne olmak çok zor. Hele senin gibi yerinde durmayan her saniye oradan buraya koşturan düz duvar tırmanan bir bebekle hiç ve hiç kolay değil.
Tüm gün koşturmaktan tüm gün aman birşey olmasın diye uğraşmaktan yorgun düştüğümde en büyük zevkim ne biliyor musun? Seni koynuma alıp o terden sırılsıklam misss gibi ter kokan enseni öpüp koklayarak beraber uykya dalmamız.
Her gece seninle yatıyoruz sana sarılıyorum sen ellerini gıdığımın altına sıkıştırmaya çalısıyorsun, yok orasını beğenmezsen kolumu okşamaya başlıyorsun :) Sonra bir ara emziğini çıkarıp bana dudaklarımdan bir öpücük veriyorsun ve sonra yine ellerimi nereye koysam diye uğraşırken yorgun düşüp uyuyakalıyorsun :) Bence günün en güzel zamanı işte bu zaman. İnsanların bir gülücüğe herşey değer diyorlar ya işte benim için bu uyku ritüelimiz herşeye değer :)
Pek bir seviyorum seni tospi :)
30 Kasım 2010 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder